นายกฯ Gen Y หรือ Gen Why Not? ผู้นำเจนใหม่ หรือแค่หุ่นเชิด “พ่อ” เบบี้บูม!

“อภิปรายไม่ไว้วางใจเป็นเวทีที่ดี ที่ประชาชนจะเข้าใจข้อมูลที่แท้จริง และจะได้เข้าใจดิฉันด้วยค่ะ ดิฉันเป็นนายกฯ Gen Y บางทีเราไม่เคยมีนายกฯ Gen Y จะได้เข้าใจซึ่งกันและกัน”

เป็นความมั่นหน้าของนายกฯ ในการขยายประเด็นที่คิดว่าเป็นจุดขาย นายกฯ Gen Y ฟังดูเหมือนจะดี แต่อาจกลายเป็น “นายกฯ Gen Why Not?” เป็นผู้นำที่ไม่ได้มีคำตอบอะไรในการแก้ปัญหาประเทศเลย แต่ยังทำหน้าที่ต่อไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ทำไมถึงได้เป็นนายกฯ?

ตั้งแต่เข้าสู่เส้นทางการเมืองจนรับตำแหน่ง น.ส.แพทองธาร ชินวัตร นายกรัฐมนตรี ถูกโปรโมตว่า เป็นตัวแทนคนรุ่นใหม่ เข้าใจโลก เข้าใจประชาชน เข้าใจปัญหาของยุคสมัย แต่ยิ่งเวลาผ่านไป คำว่า” Gen Y “กำลังกลายเป็น” นายกฯ WHY? “ทำไมถึงได้เป็นนายกฯ? แต่คำตอบที่ได้อาจเป็น” Why not? ก็บารมีพ่อไง ทำไมถึงจะไม่ได้?”

นี่ยังไม่รวมคำถามอื่น ๆ ที่ว่า ทำไมไม่มีความสามารถโดดเด่นแต่ได้บริหารประเทศ? ทำไมปัญหาเดิม ๆ ของประเทศยังไร้ทางออก? และที่สำคัญ ทำไม” พ่อ “ต้องเป็นคนกำหนดทิศทางทุกอย่าง?

สุดท้ายแล้ว…ประชาชนไร้ทางเลือก ทำได้เพียงยอมรับว่า” Why Not? เขาเล่นกันแบบนี้”

เจน Y หรือแค่หุ่นเชิดของ” พ่อ “เบบี้บูม!

ถ้าแพทองธาร เป็นนายกฯ Gen Y อย่างปากว่า ก็ควรเป็นผู้นำที่มีแนวคิดก้าวหน้า กล้าปฏิรูปประเทศ กล้าตัดสินใจเพื่อประชาชน แต่เมื่อไล่ดูวิธีการบริหาร กลับพบว่า “นายกฯ Gen Y” คนนี้ มีบทบาทเพียงหน้าฉากจากการเชิดของผู้เป็นพ่อที่อยู่หลังม่านเท่านั้น

แทบทุกการตัดสินใจสำคัญมีชื่อ “พ่อ” ปรากฏเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการตั้งรัฐมนตรี นโยบายเศรษฐกิจ หรือแม้แต่แนวทางบริหารประเทศ ทุกอย่างเหมือนต้องรอให้ “พ่อ” พูดก่อน แล้วจึงเดินตาม ถ้าเป็นแบบนี้ จะเรียกว่านี่คือนายกฯ ของประชาชนได้หรือ?

นี่ไม่ใช่ผู้นำของคนรุ่นใหม่ที่ควรจะเป็น เพราะภาพปรากฏชัดเป็นเพียง” เครื่องมือของพ่อที่รอการชักใย “เท่านั้น

WHY? ทำไมปัญหายังไม่ถูกแก้ไข?

นายกฯ Gen Yบอกว่าเข้าใจปัญหาคนรุ่นใหม่ แต่ทำไมทุกอย่างยังติดหล่ม? ของแพงค่าแรงถูก งานดี ๆ หายากขึ้น แต่หนี้สินกลับเพิ่มพูน คนรุ่นใหม่มีสิทธิตกงาน ไร้อนาคตที่มั่นคง การมีบ้าน มีรถ มีคุณภาพชีวิตดี ๆ กลายเป็นความฝันที่ห่างไกล ในขณะที่เศรษฐกิจดีแค่ลมปาก แต่ตัวเลขฟ้องว่ามันฟุบจนโงหัวไม่ขึ้น คนหาเช้ากินค่ำลำบากกว่าเดิม

ประชาธิปไตยที่บอกว่ากำลังเดินหน้า แต่ทำไมเสียงของประชาชนจึงถูกเพิกเฉย? หากนี่คือยุคของผู้นำGen Y แล้วทำไมประเทศยังติดอยู่ในวังวนเดิม?

เชื่อว่าประชาชนไม่สนใจหรอกว่า นายกฯ จะ Genไหน…ขอให้เจนจัดในเรื่องการบริหารประเทศ จะ Gen X ,Gen Y, Gen Z ไม่สำคัญ ขอแค่ไม่ “เจนจัด “การสร้างภาพ แต่ “เจนจบ” ในการแก้ปัญหาก็พอ

แต่ความหวังนี้คงเกิดขึ้นไม่ได้ ถ้านายกฯ Gen Y เป็นแค่ Gen Why Not? ที่มีไว้สืบทอดอำนาจ มากกว่าที่จะเปลี่ยนแปลงประเทศจริง ๆ