“ผมก็มี 1 สิทธิ เท่ากับทุกคน”— พิพัฒน์ รัชกิจประการ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน
เมื่อแรงงานส่วนใหญ่บอกว่า “ไม่ต้องการปฏิทิน”
รัฐมนตรีแรงงานกลับตอบว่า:
“ผมไม่เถียงว่าผลสำรวจออกมาว่า มีผู้ที่ไม่ต้องการกว่า 60%
แต่คนที่ยังต้องการทำปฏิทินอีกกว่ากว่า 30% ไม่มีจิตใจหรือ
คุณจะเอาคน 60 คน มาบังคับคนอีกกว่า 30 คน
เป็นผม ผมก็ไม่ยอม เพราะผมก็ถือว่า มีสิทธิของผม 1 สิทธิ
เท่ากันกับทุกคน”
ฟังผิวเผิน… เหมือนพูดเรื่อง “สิทธิที่เท่าเทียม”
แต่ในความเป็นจริง นี่คือการ ปฏิเสธเสียงข้างมาก ที่เรียกร้องให้ยุติโครงการที่ใช้งบประมาณปีละหลายสิบล้านบาท
จากกองทุนที่แรงงานเป็นคนจ่าย
⸻
10 ปี ใช้งบ 597 ล้าน – ยกเลิกไม่ได้ เพราะอะไร?
ข้อมูลจากกรุงเทพธุรกิจเปิดเผยว่า
โครงการผลิต “ปฏิทินประกันสังคม” ใช้งบรวมเกือบ 600 ล้านบาทในรอบ 10 ปี
โดยเฉลี่ย ปีละ 50–75 ล้านบาท
ปี 2561 สูงสุดถึงกว่า 100 ล้านบาท
ใน 6 จาก 10 ปี ผู้รับจ้างคือ “ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด”
และเกือบทุกปีใช้วิธีจัดจ้างแบบ “เฉพาะเจาะจง”
คำถามคือ:
ถ้าไม่มีผลประโยชน์แฝงซ่อนอยู่ ทำไมจึงยกเลิกไม่ได้?
ถ้าไม่มีข้อผูกพันทางการเมืองหรือการจัดสรรผลประโยชน์ ทำไมถึงต้องยืนกราน?
⸻
ปฏิทินที่แรงงานไม่ต้องการ — แต่รัฐมนตรีปกป้องสุดตัว
ที่ผ่านมาเคยมีปฏิทินหลุดไปขายออนไลน์
เคยมีเสียงท้วงถึงความโปร่งใสของงบจัดซื้อ
เคยมีการขอให้ปรับโครงการให้คุ้มค่า
แต่ทุกอย่างยังเหมือนเดิม
และเมื่อรัฐมนตรีพูดว่า “ผมก็มี 1 สิทธิ”
คำถามสำคัญจึงไม่ใช่ว่า “เขามีสิทธิไหม”
แต่คือ…
“ใครกันแน่ควรเป็นคนมีสิทธิจริง ๆ ในการกำหนดอนาคตของกองทุนประกันสังคม?”
