ไลน์หลุด – จริยธรรม – และคำถามถึงอำนาจ เมื่อแชตส่วนตัวถูกใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง ใครกันแน่ละเมิดจริยธรรม?

ในยุคที่แชตไลน์กลุ่มปิดไม่ปลอดภัยอีกต่อไป คำว่า “จริยธรรม” กลายเป็นอาวุธทางการเมืองมากกว่าจะเป็นหลักคุณธรรมของสังคม

จากกรณีผู้ช่วยรัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุข นายธนกฤต จิตรอารีย์รัตน์ เปิดเผยข้อความในแชตไลน์ที่อ้างว่าเป็นของแพทย์บางรายซึ่งวิจารณ์พฤติกรรมทักษิณ และมีแพทย์บางท่านส่งสติ๊กเกอร์ Yess

แม้ตอนเผยแพร่จะมีการปิดชื่อผู้แสดงความเห็น แต่ในเวลาต่อมา ข้อความนั้นกลับถูกนำไปใช้เป็นเหตุร้องเรียนเรื่องจริยธรรม และใช้ไล่บี้ทางวินัย-จริยธรรม

คำถามจึงไม่ได้อยู่แค่ว่า “แพทย์เหล่านั้นผิดจริยธรรมหรือไม่”

แต่กลับกลายเป็นว่า

“ใครกันแน่ที่ละเมิดความเป็นส่วนตัว และใช้ข้อมูลในทางที่อาจผิดกฎหมาย?”

⸻

❝ แชตกลุ่มปิด = ความลับส่วนตัว ❞

หลายคนอาจไม่รู้ว่า กลุ่มไลน์ที่จำกัดเฉพาะสมาชิกบางคน ถือเป็น “พื้นที่สื่อสารส่วนบุคคล”

และภายใต้ พ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 (PDPA)

หากข้อความนั้นสามารถเชื่อมโยงกลับไปยังบุคคลใดบุคคลหนึ่งได้

และถูกเผยแพร่สู่สาธารณะ โดยเจ้าของข้อความ ไม่ได้ยินยอม

การกระทำนั้น อาจเข้าข่ายละเมิด PDPA อย่างชัดเจน

โดยเฉพาะเมื่อบุคคลที่นำแชตมาเผยแพร่

เป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ หรือผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง

แม้เจ้าหน้าที่รัฐจะไม่ใช่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลโดยตำแหน่งทุกกรณี

แต่เมื่อเป็นผู้นำข้อมูลจากช่องทางส่วนตัวมาเปิดเผยต่อสาธารณะ

และข้อมูลนั้นถูกนำไประบุตัวบุคคลได้

ย่อมมีภาระต้องใช้อำนาจและข้อมูลด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ

เพราะอาจเข้าข่ายการเปิดเผยข้อมูลโดยมิชอบตามพ.ร.บ.คุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลได้

และหากจะมองว่าแชตหลุดเป็นปัญหา คนที่ควรถูกตั้งคำถามก่อน อาจไม่ใช่แค่แพทย์ที่อยู่ในกลุ่ม แต่คือผู้ที่นำข้อมูลจากกลุ่มปิดไปเผยแพร่ต่อโดยพลการ ไม่ว่าจะเป็นแอดมิน หรือเจ้าหน้าที่รัฐที่รับข้อมูลมาแล้วเปิดเผยต่อสาธารณะ

⸻

❝ แม้ปิดชื่อ แต่ผลลัพธ์ = เปิดเผย ❞

ข้อโต้แย้งว่า “ไม่ได้เปิดเผยชื่อผู้ส่งข้อความ” ฟังไม่ขึ้น

เพราะในทางปฏิบัติ หน่วยงานรัฐสามารถระบุตัวเจ้าของข้อความได้อย่างแน่นอน

และเมื่อข้อมูลนั้นถูกนำไปใช้เพื่อสอบวินัย เอาผิดทางจริยธรรม

ย่อมเท่ากับว่า ข้อมูลนั้นได้ “ถูกเปิดเผย” โดยพฤตินัย

จึงย้อนกลับไปชี้ได้ว่า ผู้ที่นำแชตออกมาเผยแพร่เป็นคนละเมิด PDPA เสียเอง

⸻

❝ ความเป็นกลางของเจ้าหน้าที่รัฐ คือสิ่งที่กฎหมายคุ้มครอง ❞

ไม่เพียงแค่ประเด็น PDPA เท่านั้น

กฎหมายวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองมาตรา 16 กำหนดอำนาจทางปกครองซึ่งมีสภาพร้ายแรงอันอาจทำให้การพิจารณาทางปกครองไม่เป็นกลาง เจ้าหน้าที่หรือกรรมผู้นั้นจะทำการพิจารณาทางปกครองในเรื่องนั้นไม่ได้

ธนกฤต ได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการฯ พิจารณาตั้งเรื่องให้สมศักดิ์ ก่อนเกิดการวีโต้มติแพทยสภา

สมศักดิ์ แม้มีอำนาจในฐานะเป็นสภานายกพิเศษฯ แต่เป็นผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองสังกัดพรรคของทักษิณ

ทั้งสองสองคนมีสภาพร้ายแรงอันอาจทำให้การพิจารณาทางปกครอง คือมติแพทยสภาไม่เป็นกลางอย่างร้ายแรงหรือไม่ ไม่ควรใช้อำนาจพิจารณาเรื่องนี้ตั้งแต่ต้นใช่หรือเปล่า?

แต่ก็ลุยไฟจนลามไปถึงเอาแชตหลุดจากกลุ่มไลน์มาไล่บี้วินัยและจริยธรรมแพทย์แบบไปให้สุด…หยุดที่นาย “ต้องการ”

“นี่คือการใช้อำนาจอย่างเป็นกลางเพื่อพิทักษ์จริยธรรม?

หรือเป็นการใช้อำนาจเพื่อทักษิณเพียงคนเดียว?”

⸻

❝ จริยธรรมของใครที่ควรถูกตั้งคำถามกันแน่? ❞

ถ้าการแสดงความเห็นในไลน์กลุ่ม

ถูกเล่นงานทั้งวินัยและจริยธรรม

คำถามว่า…ความเป็นส่วนตัวจะหาได้จากไหน?

ที่สำคัญความเห็นดังกล่าวก็มิได้มีผลต่อมติแพทยสภาที่ฟันสามหมอแต่อย่างใด

อย่าลืมว่าแพทยสภามีถึง 70 คนและมติในครั้งนั้นเป็นเสียงข้างมาก ๆ ๆ ๆ

ความเห็นแค่หนึ่งหรือสองเสียง จึงเป็นเพียงแค่เสี้ยวเล็ก ๆ เท่านั้น

แต่ถ้าเจ้าหน้าที่รัฐ นำข้อมูลจากกลุ่มปิดออกมาเปิดเผย

แล้ว ใช้ตำแหน่งทางการเมืองไปกดดันองค์กรวิชาชีพ อย่างแพทยสภา

แบบนี้…

ใครกันแน่ที่ควรถูกตั้งคำถามเรื่อง “จริยธรรม”?

⸻

📌 นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของแพทย์ – หรือทักษิณ –

แต่นี่คือ บททดสอบของเสรีภาพ ความเป็นส่วนตัว และความเป็นธรรม

ในในการใช้อำนาจ

ที่ไม่ควรถูกทำลายเพียงเพื่อคน ๆ เดียว

#ThePublisherTH #สำนักข่าวออนไลน์เพื่อสังคม #สมศักดิ์เทพสุทิน #ทักษิณ #ทักษิณชินวัตร #แพทยสภา #ป่วยทิพย์ #ชั้น14 #มติแพทยสภา #แพทยสภา #ล็อบบี้จริยธรรม #12มิถุนาต้องรู้ #จริยธรรม