รทสช.แตกยับ ซ้ำรอย พปชร. เมื่อการเมืองไทยยังวนในวงจร “ก๊ก ก๊วน คน” มากกว่า “ประชาชน”

พรรครวมไทยสร้างชาติกลายเป็นพรรคล่าสุดที่กำลังจะเผชิญชะตาเดียวกับพลังประชารัฐ — แตกแยก เปิดศึกภายใน ท้าให้ขับออก แล้วสุดท้าย…กลุ่มที่ถูกไล่กลับกลายเป็นฝ่ายที่ต่อรองอำนาจได้ดีกว่า

ในขณะที่ประชาชนกำลังเผชิญวิกฤตค่าครองชีพ พลังงาน และความเหลื่อมล้ำ กลับต้องมาดูการเมืองไทยเล่นเกมเปลี่ยนตัวละครแต่ใช้บทเดิมซ้ำแล้วซ้ำอีก

บทที่ประชาชนไม่มีสคริปต์พูดเลย

⸻

พรรคที่ตั้งจากอำนาจ—แต่ไร้พลังหลังอำนาจหาย

พรรครวมไทยสร้างชาติคือพรรคที่ถูกออกแบบมาเพื่อ “พล.อ.ประยุทธ์”

พอ พล.อ.ประยุทธ์ถอย พรรคนั้นก็ถอยตาม

• พีระพันธุ์ สาลีรัฐวิภาค มีตำแหน่งหัวหน้า แต่มีสส.ในมือไม่ถึงครึ่ง

• สุชาติ ชมกลิ่น ไม่มีตำแหน่งใหญ่ในพรรค แต่มี “ฐานเสียงจริง” ที่พร้อมลงชื่อถึงนายกฯ ถึง 21 คน

เมื่อเกิดข้อพิพาท กลุ่มที่ “มี สส.” มากกว่า ย่อมมีเสียงดังกว่า

ครั้งนี้พวกเขาแสดงพลังด้วยการรวบรวม 21 รายชื่อ ส.ส. จากทั้งหมด 36 คนในพรรค

เท่ากับว่าสายพีระพันธุ์เหลือเพียง 15 คน

เสียงข้างน้อยในพรรค…แต่ยังเป็นหัวหน้าพรรค ที่อำนาจกำลังจะหลุดมือ

⸻

แพตเทิร์นซ้ำ: พรรคแตก → ขับคน → ตั้งขั้วใหม่

สิ่งที่เกิดในรวมไทยสร้างชาติ ไม่ต่างจากตอนที่พรรคพลังประชารัฐเคยเจอ

• ครั้งนั้น “ผู้กองธรรมนัส” ถือส.ส.ในมือครึ่งหนึ่งของพรรค

• ถูกขับออกจากพรรค จากกันด้วยดี เพื่อไปมีอนาคตที่ดีกว่า

• สุดท้าย พรรคแม่ถูกเขี่ยออกจากรัฐบาล

• ฝ่ายที่ถูกไล่กลับมาร่วมรัฐบาลใหม่ได้…แบบไร้รอยต่อ

มันกลายเป็นสูตรสำเร็จทางการเมืองแบบไทย ๆ:

ถ้าอยู่แล้วไม่ได้เป็นใหญ่ ก็แตกออกไปตั้งพรรคใหม่

แล้วรอวันกลับมาในสังกัดใหม่ที่คุ้มค่ากว่า

⸻

แล้วในเกมที่ทุกอย่างอยู่ที่ “ใครคุมใคร” ประชาชนได้อะไรบ้าง?

1. ไม่ได้ระบบพรรคที่มั่นคง

การเมืองไทยไม่มีพรรคที่มีอุดมการณ์จริงจังพอ

มีแต่พรรคที่ประกอบร่างจากคน แล้วแยกวงเมื่ออำนาจเปลี่ยน

2. ไม่ได้การตรวจสอบภายในที่โปร่งใส

ประชาชนไม่มีทางรู้ว่าใครคือเจ้าของพรรคตัวจริง

และการเปลี่ยนหัวหน้าไม่ได้หมายความว่าพรรคเปลี่ยนวิธีคิด

3. ไม่ได้ “นโยบาย” แต่ได้ “ก๊วน”

การเมืองแบบนี้ไม่พูดเรื่องนโยบายสาธารณะเลย

มีแต่การวางหมาก ว่าใครจะได้ตำแหน่งไหน

ใครคุมกลุ่มไหน

ใครจะไปอยู่ฝั่งรัฐบาลหรือฝ่ายค้านดี

⸻

ถ้ายังเป็นแค่พรรคเฉพาะกิจ ประเทศไทยจะไม่มีพรรคของประชาชน

พรรคเฉพาะกิจมีสองจุดจบเสมอ:

1. แตกออกเป็นกลุ่มเล็ก ๆ รอไปซบใต้อำนาจใหม่

2. กลายเป็นพรรคที่ใช้แค่ต่อรองตำแหน่ง ไม่ใช่ขับเคลื่อนประเทศ

ถ้าไม่มีการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพรรค

ไม่มีการผลักดันกฎหมายพรรคการเมืองให้สร้างความโปร่งใส–แข่งขันกันด้วยนโยบาย

ประเทศไทยก็จะเต็มไปด้วยพรรคที่รอวันแตก และนักการเมืองที่รอวันย้าย

⸻

ประชาชนไม่ได้อะไรจากการที่พรรคใดพรรคหนึ่งแตก นอกจากได้เห็นชัดขึ้นว่า…อำนาจในระบบนี้ยังอยู่ในมือ “กลุ่มคน” ไม่ใช่ “ประชาชน”

ไม่ว่าจะพลังประชารัฐ หรือรวมไทยสร้างชาติ

สุดท้ายถ้าประชาชนยังเป็นแค่คนดู การเมืองไทยก็จะเป็นแค่ละครที่วนฉายซ้ำ

เปลี่ยนแค่ดารา แต่ไม่เคยเปลี่ยนบท

และที่ไม่เคยเปลี่ยนคือ “อำนาจและผลประโยชน์”

#ThePublisherTH #สำนักข่าวออนไลน์เพื่อสังคม #รวมไทยสร้างชาติ #พีระพันธุ์สาลีรัฐวิภาค #รัฐบาลแพทองธาร #ปปช #นายกรัฐมนตรี #พลังประชารัฐ