จากฝันทักษิณ…สู่ความจริงพิชัย ซื้อหนี้ไม่ตรงปก…จกเงินคนเสียภาษี

โดย The Publisher

– ทักษิณ ชินวัตร—ปราศรัย จ.พิษณุโลก 17 มี.ค.68)

– พิชัย ชุณหวชิร—ชี้แจงในสภาฯ 25 มี.ค.68

คำพูดสองประโยค

ห่างกันแค่สัปดาห์เศษ

แต่พา “นโยบายเดียวกัน” วิ่งคนละทาง

จากขายฝัน…สู่ความจริง

ทักษิณเคยประกาศไว้ชัดเจนในการปราศรัยกับคนเสื้อแดงที่ จ.พิษณุโลก เมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2568 ว่าแผนซื้อหนี้ NPL คือ…

• ซื้อหนี้เสีย “ทั้งหมด” ออกจากระบบธนาคาร
• ล้างเครดิตบูโรให้ประชาชน
• ให้เอกชนเข้ามาจัดการ
• รัฐบาลไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว

แต่เมื่อแผนนี้เริ่มถูกขับเคลื่อนโดยพิชัยในฐานะรัฐมนตรีคลัง

มันกลับกลายเป็นว่า…

• เลือกซื้อ “เฉพาะบางกลุ่ม” (ไม่มีหลักทรัพย์, หลุดระบบ)
• ใช้เงินของรัฐผ่านธนาคารออมสิน (เริ่ม 4,000 ล้านบาท)
• ไม่มีเอกชนมารับบริหาร
• จากรัฐไม่ต้องจ่ายสักบาท…เป็นต้องจ่ายทุกบาท!

จากช่วยเหลือ…กลายเป็นกวักมือทำหนี้เสีย?

พิชัยยืนยันว่า แผนนี้ไม่ใช่การล้างหนี้ แต่คือการช่วย “คนที่ไม่มีทางเลือก”

ทว่า…

• แผนนี้จะกลายเป็นแรงจูงใจให้ “เลิกจ่าย” แล้วรอรัฐช่วยหรือไม่?
• คนที่เคยกัดฟันจ่ายหนี้ กลายเป็นคนโง่ในระบบ?
• รัฐไทยกำลังส่งสัญญาณว่า “เหนื่อยทำไม เดี๋ยวรัฐก็ล้างหนี้ให้” ?

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องการเงิน

แต่มันคือ วินัยในการชำระหนี้…และความยุติธรรมต่อคนเสียภาษี

หนี้เดิมยังไม่ไหว…รัฐให้ก่อหนี้ใหม่?

หัวใจของแผนนี้คือ “ซื้อหนี้เก่า เพื่อเปิดโอกาสกู้ใหม่”

แต่คำถามคือ

• ลูกหนี้ที่เคยเป็น NPL จะพร้อมกู้ใหม่จริงหรือ? ที่สำคัญธนาคารจะกล้าให้กู้หรือเปล่า?
• ถ้าเขาไม่ได้เปลี่ยนพฤติกรรมหนี้เลย…จะกลายเป็น NPL อีกรอบไหม?

เพราะเรากำลังพูดถึงหนี้ที่ “เกือบทั้งหมด” คือ หนี้บัตรเครดิต

ซึ่งไม่ได้เกิดจากการลงทุน แต่อาจมาจาก การใช้จ่ายเกินตัว

ใช้เงินภาษีทั้งประเทศ…เพื่อปลดหนี้ให้บางคน?

พิชัยยืนยันว่าใช้เงินรัฐ “แค่ 4,000 ล้าน” ในระยะแรก

แต่แผนรวมของรัฐบาลต้องการช่วยถึง 3 ล้านราย

มูลหนี้รวม 1.2 แสนล้านบาท

คำถามคือ

เรากำลังจะเอาเงินภาษีจากหยาดเหงื่อคนไทย…ไปปลดหนี้ให้คนที่ก่อหนี้เกินตัวใช่ไหม? เป็นธรรมกับผู้เสียภาษีหรือเปล่า? การช่วยเหลือแบบขยักขย่อนแบ่งเป็นเฟส ๆ (อีกแล้ว) คืออีกหนึ่งนโยบายตกเขียวประชาชน เพื่อคะแนนเสียงทางการเมืองหรือไม่?

เราจะวนเวียนอยู่กับนโยบายแบบนี้อีกนานแค่ไหน?

ไหนล่ะ…กลไกตรวจสอบความสามารถในการก่อหนี้ ก่อนเปิดทางให้กู้ใหม่

ไหนล่ะ…นโยบายลดความเหลื่อมล้ำทางรายได้นอกจากการแจก

ไหนล่ะ…การปรับโครงสร้างเศรษฐกิจ

ไหนล่ะ…แผนรับมือกำแพงภาษีทรัมป์ ที่ไทยเสี่ยงโดนแน่ เพราะติดท็อปเทนเกินดุลสหรัฐ

หรือสุดท้าย…เราจะอยู่ในประเทศที่ให้ “รางวัลคนผิดวินัย ได้เริ่มใหม่โดยไม่ต้องรับผิดชอบ” อยู่ร่ำไป?

⸻