“น้ำผึ้ง” อดีตสส.กระบี่ พรรคประชาธิปัตย์ เล่าเรื่องราวอบอุ่นอีกครั้ง ผ่านประสบการณ์จากสึนามิ…ถึงตึกถล่ม เธอเริ่มเรื่องไว้ว่า…เมื่อเห็นข่าวว่าทหารอิสราเอลเข้าร่วมภารกิจค้นหาผู้ประสบภัยจากแผ่นดินไหวที่จตุจักร ฉันรู้สึกอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูก แม้ประเทศของพวกเขากำลังเผชิญกับภาวะสงคราม พวกเขายังเลือกเดินทางมาช่วยเหลือด้วยอุปกรณ์ที่ทันสมัย ความเชี่ยวชาญ และหัวใจที่ไม่แบ่งแยกเชื้อชาติหรือศาสนา
จากความทรงจำที่กระบี่
เหตุการณ์นี้ทำให้ฉันนึกย้อนถึงวันที่เจ็บปวดเมื่อเกือบ 20 ปีก่อน — วันที่สึนามิถล่มกระบี่
เกาะพีพีคือจุดที่ได้รับผลกระทบหนักที่สุด ผู้บาดเจ็บทยอยส่งถึงโรงพยาบาลในช่วงเย็น ขณะที่ศพเริ่มเข้ามาตอนดึก
สิ่งที่ฉันไม่มีวันลืม คือภาพของคนไทยและชาวต่างชาติที่ไม่เคยรู้จักกัน แต่ลุกขึ้นมาช่วยกันอย่างเต็มใจ
มีการตั้งเต็นท์ แจกน้ำ อาหาร ผ้าเย็น และสิ่งของจำเป็น ความโศกเศร้าถูกเยียวยาด้วย “น้ำใจ”
สองเรื่องที่ฝังอยู่ในใจฉันเสมอ
- คนญี่ปุ่นรวมกลุ่มกันอย่างมีระเบียบ ได้รับการช่วยเหลือจากสถานทูตทันที พวกเขาแสดงให้เห็นถึงการเตรียมพร้อมและความเข้มแข็งในยามวิกฤต
- ทีมแพทย์ต่างชาติ เดินทางมาถึงพร้อมแสดงบัตรและความเชี่ยวชาญ แขวนป้ายแล้วเข้าร่วมช่วยงานทันที แม้ต่างภาษา แต่ “หัวใจของมนุษย์สื่อสารกันได้”
โรงแรมของคุณพ่อกับ 800 ชีวิต
คุณพ่อของฉัน (พิเชษฐ์ พันธุ์วิชาติกุล อดีตรมช.คลัง) เปิดโรงแรมให้ผู้ประสบภัยกว่า 800 คนเข้าพัก และใช้เป็นศูนย์ประสานงานหลักตลอดสามสัปดาห์
ทีมแพทย์และทหารจากอิสราเอลขอร่วมพิสูจน์อัตลักษณ์ผู้เสียชีวิต หมอไทยสละโต๊ะให้พวกเขาโดยไม่ลังเล
ความเคารพและความร่วมมือข้ามพรมแดนปรากฏชัด พวกเขาทำงานเงียบ ๆ หลายวันจนพิสูจน์ศพชาวอิสราเอลได้เกือบครบ…ก่อนเครื่องบินจะมารับกลับโดยไม่มีพิธีใด ๆ
ฉันเองต้องดูภาพศพกว่า 500 รายเพื่อจดจำและประสานกับญาติผู้สูญหาย
ทีม DVI จากต่างชาติช่วยให้ระบบดีขึ้น โดยใช้ Excel แยกข้อมูลจากลักษณะภายนอก ทำให้เราทำงานได้รวดเร็วและแม่นยำยิ่งขึ้น
เทคโนโลยีและหัวใจ ที่จตุจักร
วันนี้ที่จตุจักร เราเห็นเทคโนโลยีใหม่เข้ามาช่วย เช่น โดรน สุนัขค้นหา และระบบสื่อสารที่ทันสมัย ทำให้การกู้ภัยมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น สะท้อนถึงพัฒนาการด้านการจัดการภัยพิบัติของไทย
แม้เหตุการณ์จะต่างสถานที่ ต่างช่วงเวลา แต่สิ่งหนึ่งที่ “ไม่เคยเปลี่ยน” คือ น้ำใจคนไทย…
ผู้คนยังลุกขึ้นมาช่วยกันอย่างเต็มใจ โดยไม่ต้องรอคำสั่ง
หัวใจของผู้ให้…คือพลังที่เปลี่ยนโลก
เมื่อทราบข่าวความสูญเสียในเมียนมา ฉันรู้สึกเสียดายที่ไม่สามารถเดินทางไปช่วยได้
สิ่งที่ทำได้ คือพูดคุยกับลูกน้องชาวเมียนมา ตรวจสอบว่าครอบครัวใดได้รับผลกระทบ และพร้อมส่งความช่วยเหลือทันที
จากใจถึงใจ
ขอขอบคุณจากหัวใจ แด่ทหาร แพทย์ และอาสาสมัครจากนานาประเทศ
โดยเฉพาะทีมจากอิสราเอล ที่ยืนหยัดช่วยเหลือไทย ทั้งในวันนั้น… และวันนี้
ความเสียสละของท่าน คือความทรงจำที่งดงาม
ขอให้ทีมกู้ภัยบรรลุภารกิจโดยเร็ว…ขอให้มีปาฏหาริย์
และขอภาวนาให้สงครามยุติโดยเร็ว…
เพราะศึกที่มนุษย์เผชิญร่วมกัน คือ ภัยธรรมชาติ — รุนแรงกว่าความขัดแย้งใด ๆ บนโลกใบนี้
