รัฐบาลผลักดันร่างกฎหมาย “สถานบันเทิงครบวงจร” ด้วยข้ออ้างว่าเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ ดึงดูดนักท่องเที่ยว และสร้างรายได้เข้าประเทศ แต่ใต้เปลือกหรูของคำว่า “ครบวงจร” และ “ควบคุมโดยรัฐ” กลับมีช่องโหว่มหาศาลที่อาจเปลี่ยนบ่อนถูกกฎหมาย ให้กลายเป็นบ่อนเบี้ยของคนมีอำนาจ
⸻
- อำนาจรวมศูนย์ที่นายกรัฐมนตรี
คณะกรรมการนโยบายที่มีนายกฯ เป็นประธาน มีอำนาจแต่งตั้ง อนุญาต วางพื้นที่ วางภาษี ควบคุมทุกอย่าง แต่ไม่มีใครควบคุมเขา
เปิดบ่อนได้…โดยไม่ต้องฟังประชาชน
- กรองคนด้วยเงิน ไม่ใช่ความเสี่ยง
ใครจะเข้าเล่นกาสิโนต้องมีเงินฝาก 50 ล้านต่อเนื่อง 6 เดือน — แต่ไม่มีใครพูดถึงสุขภาพจิต พฤติกรรมเสพติด หรือการป้องกันคนล้มละลาย
เห็นแก่เงิน เมินผลกระทบสังคม
- ไม่มีมาตรการป้องกันการติดพนัน
ไม่มีเพดานเล่น ไม่มีระบบเตือนภัย ไม่มีศูนย์ฟื้นฟูติดพนัน
บ่อนถูกกฎหมาย ไม่ได้แปลว่าปลอดภัย
- รายได้รัฐ? ยังไม่โปร่งใส
ไม่มีตัวเลขภาษี ไม่มีสูตรแบ่งรายได้ชัดเจน รายได้เข้าสำนักงานก่อนถึงคลัง
เงินเข้าบัญชีใครก่อนกันแน่?
- ไม่มีกองทุนเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบ
ครอบครัวพัง ชีวิตพัง จะมีใครดูแล?
รัฐเก็บเงินได้ แต่ไม่เก็บความรับผิดชอบ
- ธุรกิจทุนใหญ่กินรวบ?
ไม่ใช่แค่บ่อน แต่มีห้างฯ โรงแรม ยอร์ชคลับ อยู่ในพื้นที่เดียวกัน ไม่มีเงื่อนไขป้องกันการผูกขาด
เศรษฐกิจเพื่อทุน…หรือเพื่อใคร?
- ภาษี? ยังไม่มีแม้ตัวเลข
คณะกรรมการจะกำหนด “อัตรา” ทีหลัง ไม่เขียนไว้ในกฎหมาย
เขียนเช็คเปล่าให้การเมือง?
- ไม่มีการจำกัดความถี่ในการเล่น
ใครจะเข้าเล่นบ่อยแค่ไหนไม่มีใครรู้ ไม่มีระบบติดตาม
คุณอาจหมดตัวก่อนรัฐได้ภาษี
- ไม่บังคับเปิดเผยผู้ถือหุ้นจริง
เจ้าของตัวจริงคือใคร? ไม่มีใครรู้ ไม่มีใครบังคับเปิดเผยช่องว่างให้ธุรกิจสีเทา
- ขาดเสียงประชาชนโดยสิ้นเชิง
ไม่มีระบบรับฟังความคิดเห็นของคนในพื้นที่ ไม่มีเวทีสาธารณะ
นี่ไม่ใช่กฎหมายเพื่อประชาชนแล้วเพื่อใคร?
⸻
อย่าให้กฎหมายที่อ้างเพื่อ “รายได้รัฐ” กลายเป็นเครื่องมือเปิดบ่อนให้ทุนใหญ่ – โดยไม่มีใครรับผิดชอบผลกระทบที่ตามมา
อย่าลืมว่า…การพนันถูกกฎหมายไม่ใช่เรื่องใหม่ในโลก
แต่ “การเปิดบ่อนภายใต้ความลับและอำนาจเบ็ดเสร็จ” คือสูตรล่มประเทศ ที่แม้แต่ ปธน.สี จิ้นผิง ยังส่ายหน้า
