อุบัติเหตุที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น กลับเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ตึกที่อยู่ระหว่างการก่อสร้างของสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) ถล่มลงมาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา
ไม่เพียงสร้างความสะเทือนใจต่อสังคม แต่ยังส่งแรงสั่นสะเทือนไปถึงคำถามสำคัญว่า…
เราตรวจสอบความปลอดภัยในงานก่อสร้างได้มากพอแล้วหรือยัง
เมื่อสืบย้อนกลับไป
พบว่าบริษัทรับเหมาก่อสร้างอาคาร สตง.
เป็นบริษัทเดียวกับที่รับเหมาสร้างอาคารผู้ป่วยนอกและอุบัติเหตุ โรงพยาบาลสงขลา
ซึ่งใช้งบประมาณกว่า 426 ล้านบาท และเป็นโครงการที่เกี่ยวข้องกับชีวิตผู้คนโดยตรง
มาตรฐานที่เราควรยืนยัน…ไม่ใช่เพียงบนกระดาษ
ในการตรวจสอบหลังตึกถล่ม พบว่าเหล็กบางส่วนที่ใช้ในการก่อสร้าง
ไม่ได้มาตรฐานตามที่ควรจะเป็น
แม้จะมีการชี้แจงว่าเหล็กเหล่านั้น “ยังไม่ถูกนำไปใช้งานจริง”
แต่เหตุการณ์นี้ก็ทำให้เกิดคำถามจากสังคมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เพราะมาตรฐานในงานก่อสร้าง
ไม่ควรเป็นเพียงเงื่อนไขในสัญญา
แต่ต้องเป็นหลักประกันชีวิตของทุกคนที่อยู่ในอาคารนั้นในอนาคต
ชีวิตคนคือสิ่งที่มีค่าสูงสุด
และไม่ควรถูกเสี่ยงเพียงเพราะความผิดพลาดในขั้นตอนใดขั้นตอนหนึ่ง
โรงพยาบาล…สถานที่แห่งความหวัง ไม่ควรมีเงาของความเสี่ยง
แม้ทางโรงพยาบาลจะออกมาชี้แจงว่า
วัสดุที่ใช้ในโครงการก่อสร้างผ่านการตรวจสอบและอยู่ภายใต้การควบคุมคุณภาพอย่างเข้มงวด
แต่เสียงสะท้อนจากสังคมก็ยังคงดังอยู่
เพราะโรงพยาบาลคือสถานที่ที่ผู้คนมองหา “ความปลอดภัย” และ “การเยียวยา”
ไม่ใช่ความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นจากโครงสร้างที่เรามองไม่เห็น
จำเป็นต้องมีคนกลางเข้าไปตรวจสอบเพื่อสร้างความมั่นใจ
ไม่ใช่ตรวจเอง…เออเอง
หากพบความผิดปกติ ต้องกล้าหยุดเพื่อแก้ไข
หากวัสดุไม่ได้มาตรฐาน ต้องกล้าตรวจสอบอย่างโปร่งใส
บางครั้ง…การยอมล้มตึกลงเพื่อเริ่มต้นใหม่ อาจดีกว่าปล่อยให้ชีวิตใครบางคนต้องล้มลงไปพร้อมกัน
นี่ไม่ใช่การกล่าวโทษใคร
แต่คือการหันกลับมาทบทวนอย่างจริงจังว่า
เรามีมาตรการมากพอหรือยังในการรับประกันว่า
“อาคารทุกหลังจะไม่กลายเป็นอันตรายต่อชีวิต”
ไม่ใช่แค่เหล็กที่ต้องแข็งแรง
แต่คือระบบที่ต้องโปร่งใส และกล้ารับผิดชอบ
เพราะสุดท้ายแล้ว…
เราไม่อยากเห็นตึกไหนต้องล้มลงอีก
โดยเฉพาะถ้าการล้มนั้น…พา “ชีวิต” ของใครบางคนล้มลงไปด้วย
⸻