โดย The Publisher – เรียบเรียงจากบทสัมภาษณ์ในรายการ “เที่ยงเปรี้ยงปร้าง” ดำเนินรายการโดย สมจิตต์ นวเครือสุนทร
—
“ถ้าผมมีอำนาจ จะตัดงบรีโนเวทอาคารรัฐสภาทั้งหมด”
นั่นคือคำตอบสั้น ๆ แต่หนักแน่นจาก นายวิลาศ จันทร์พิทักษ์ อดีตประธานกรรมาธิการ ป.ป.ช. สภาผู้แทนราษฎร เมื่อถูกถามถึงโครงการรีโนเวทอาคารรัฐสภาที่เพิ่งส่งมอบงานเมื่อปี 2567 แต่กลับมีแผนใช้งบประมาณใหม่ระดับ “หลักพันล้าน” เพื่อปรับปรุงอีกหลายส่วน
“ไม่มีเหตุผลเลยครับ” วิลาศย้ำ
เขาระบุว่าอาคารรัฐสภายังอยู่ในระยะประกันสองปี และหลายจุดที่ถูกร้องเรียนว่า “ทำผิดแบบ” ยังต้องให้ผู้รับเหมารายเดิมกลับมาแก้ไขให้ถูกต้องตามสัญญา
“มันเหมือนช่วยให้เขาหลุดพ้นจากความรับผิด… ถ้าคุณรีโนเวทใหม่ หลักฐานการทำผิดแบบมันจะหายไปหมด แล้วผู้รับเหมารายเดิมก็ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรอีกเลย”
—
ตั้งคำถามตรง ๆ: รีโนเวทเพื่อใคร?
วิลาศไม่เพียงแต่ตั้งข้อสังเกตด้านวิศวกรรมหรือกฎหมาย แต่ยังโยงไปถึง “แรงจูงใจเชิงอำนาจ” ภายในสภาฯ
“หรือผู้มีอำนาจในชุดนี้มองว่า…ชุดก่อนได้ประโยชน์ไปแล้ว เลยขอของบใหม่บ้าง?”
เขายกตัวอย่างกรณีเตรียมใช้งบ 150 ล้านบาท เพื่อถม “สระมรกต” โดยอ้างว่าน้ำเน่าและมียุงลาย
“แต่น้ำเน่ามียุงลายไม่ใช่เรื่องจริง… ยุงลายอยู่ในน้ำสะอาด”
การรื้อถอนครั้งนี้อาจไม่ใช่แค่การทำลายพื้นที่ แต่อาจเป็น การทำลายหลักฐาน การใช้ “ไม้ตะเคียนทองไม่ตรงสเปก” ที่มีการร้องเรียนไว้ก่อนหน้านี้
—
ความเละเทะที่มากกว่าแค่ดีไซน์
“วันนี้คุณรู้ไหม ชั้นใต้ดินน้ำซึมเป็นร้อยจุด พอรีโนเวทใหม่ พวกนี้ก็สบายสิ”
เขาพูดถึงการเพิ่มที่จอดรถ 3,000 คัน ที่เคยท้วงติงมาตั้งแต่ก่อนสร้างว่ามีไม่พอ แต่ไม่เคยมีการแก้ไข กระทั่งตอนนี้จึงเพิ่งมาอ้างว่าอยากเพิ่ม
ยังมี “ศาลาแก้ว” ซึ่งเป็นพื้นที่ประกอบพระราชพิธี ที่เขาระบุว่ามีปัญหาวัสดุไม่ตรงแบบ เช่น พื้นหินวิทิตาส้มขนาด 60×60 ซม. ถูกเปลี่ยนเป็น ขนาด 40×40 ซม.
“วันนี้เขาบอกจะทำห้องแอร์… ผมถามหน่อย มีปรัมพิธีที่ไหนใช้ห้องแอร์? สนามหลวงยังไม่มีเลย”
—
โฮมเธียเตอร์ 4D กับภาวะบ้านเมือง
“สภาฯ เป็นผู้อนุมัติงบทั้งประเทศ แต่กลับจะมาตั้งโฮมเธียเตอร์ 4D?”
เขาตั้งคำถามถึงความเหมาะสมโดยเฉพาะเมื่อประเทศอยู่ในภาวะเศรษฐกิจย่ำแย่
“คุณจะตัดงบคนอื่นยังไง ถ้าคุณยังอ้างเหตุผลไม่ได้เลยว่าโฮมเธียเตอร์มันสำคัญตรงไหน?”
—
ไทม์ไลน์ส่งมอบงาน: อีกหนึ่งความผิดปกติ
เขายังเปิดเผยว่า
• ผู้รับจ้าง ส่งมอบงานเมื่อ 4 ก.ย. 2566
• คณะกรรมการตรวจรับ เซ็นเมื่อ 24 เม.ย. 2567
• เลขาฯ สภาฯ เซ็นเห็นชอบ 5 ก.ค. 2567 แต่เอกสารระบุ “รับงานย้อนหลัง” ย้อนกลับไป 4 ก.ย. 2566
“ในวันที่ส่งมอบยังมีงานผิดแบบ 24 รายการ… แต่กลับรับงาน 100%?”
—
“อาคารรัฐสภาแห่งนี้ ผมนิยามได้คำเดียวว่า ‘เละเทะ’”
จากกระบวนการเลือกแบบ–ล็อกสเปก
ไปจนถึงการก่อสร้าง–ตรวจรับ
จากงบไอซีทีที่ถูกท้วงจาก 6,948 ล้าน จนลดเหลือ 3,351 ล้าน
ทั้งหมดนี้วิลาศบอกว่า “ถ้าไม่ท้วง มันก็ไปหมดแล้ว”
และยอดรวมล่าสุดที่ใช้ในการก่อสร้างอาคารนี้…ทะลุ สองหมื่นล้านบาท
