วงการบันเทิงไทยกำลังเผชิญหน้ากับคำถามสำคัญเกี่ยวกับจริยธรรมและความรับผิดชอบต่อสังคมอีกครั้ง จากกรณี “แม่หยัว” ที่มีการวางยาสลบแมวเพื่อความสมจริงในการแสดง สู่ประเด็นร้อนล่าสุดของซีรีส์ “ทิชา” ที่เปิดเผยเบื้องหลังการถ่ายทำฉากป่วยไข้ โดยนักแสดงเด็ก “น้องมากิ” มีไข้สูงเกือบ 40 องศาจริง เหตุการณ์ทั้งสองนี้จุดชนวนให้เกิดการถกเถียงอย่างกว้างขวางถึงเส้นแบ่งระหว่าง “ความสมจริง” กับ “ความเหมาะสม”
ความสมจริง…หรือความเสี่ยง?
ทั้ง “แม่หยัว” และ “ทิชา” สะท้อนให้เห็นถึงแนวโน้มของวงการบันเทิงไทยที่ให้ความสำคัญกับ “ความสมจริง” จนอาจละเลยหลักจริยธรรม และความปลอดภัยของทั้งคนและสัตว์
แม่หยัว: แม้การใช้สัตว์จริงจะสร้างความสมจริง แต่ต้องคำนึงถึงสวัสดิภาพของสัตว์ หลีกเลี่ยงการทารุณกรรม หรือบังคับให้แสดงในลักษณะที่เสี่ยงอันตราย
ทิชา: การให้นักแสดงเด็กทำงานในสภาพป่วยไข้ แม้จะได้ภาพที่สมจริง แต่ก็อาจส่งผลเสียต่อสุขภาพ และเข้าข่ายละเมิดสิทธิเด็ก
จริยธรรม…หัวใจสำคัญของความบันเทิง
ผู้สร้างสรรค์ผลงานบันเทิงมีบทบาทสำคัญในการชี้นำสังคม การนำเสนอเนื้อหาที่รุนแรง หรือการกระทำที่ไม่เหมาะสม ล้วนส่งผลกระทบต่อผู้ชม โดยเฉพาะเยาวชน ดังนั้น จริยธรรมจึงเป็นสิ่งที่ต้องยึดถือเป็นสำคัญ
บทเรียนจาก “แม่หยัว” – “ทิชา”
ความสมจริงไม่ใช่ทุกสิ่ง: ต้องคำนึงถึงความเหมาะสม และหลักจริยธรรมควบคู่กันไป
ความปลอดภัยต้องมาก่อน: ทั้งสัตว์ และนักแสดง ต้องได้รับการดูแล และคุ้มครอง
รับผิดชอบต่อสังคม: เนื้อหาและการนำเสนอ ต้องไม่ส่งผลกระทบด้านลบต่อสังคม
การโพรโมต…ต้องระวัง
การเผยแพร่เบื้องหลัง เป็นกลยุทธ์ทางการตลาด แต่ก็ต้องระมัดระวัง เพราะอาจกลายเป็นดาบสองคม ดังเช่นกรณี “ทิชา” ที่การเปิดเผยว่านักแสดงเด็กป่วยไข้ กลับกลายเป็นประเด็นวิพากษ์วิจารณ์
วงการบันเทิงไทย…ถึงเวลาเปลี่ยนแปลง
ปัญหาที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า สะท้อนให้เห็นถึง “จุดอ่อน” ในวงการบันเทิงไทย ที่ต้องได้รับการแก้ไข เพื่อยกระดับมาตรฐาน และสร้างสรรค์ผลงานที่มีคุณภาพ โดยคำนึงถึงความสมจริง ความเหมาะสม และความรับผิดชอบต่อสังคมอย่างสมดุล
ติดตามข้อมูลข่าวสารเพิ่มเติมได้ที่
https://thepublisherth.com/
